• وبلاگ : نگاهي ديگر
  • يادداشت : سال آينده سال چيست؟
  • نظرات : 0 خصوصي ، 12 عمومي
  • آموزش پیرایش مردانه اورجینال

    نام:
    ايميل:
    سايت:
       
    متن پيام :
    حداکثر 2000 حرف
    كد امنيتي:
      
      
     
    درود بر شما

    سالهاى 1362 ، 1374 ، 1386 سال هاى خوك بودند و اين سالها زمستانهاشون بسيار سرد و پر برف بود

    بنده هواشناس هستم و مقدارى هم از علم استرولوژى ميدانم

    ولى حيوان هر سال رو وضعيت جوى سال تاثير گذاره

    سال 1387 سال موش خاك بود خشك و كم باران

    پيش بينى بنده : سيارات به سمت ورود به بروج آبى ميروند سال مار آب است اينها دال است بر كثرت نزول برف و باران در آذر و زمستان
    پاسخ

    با سپاس از لطف شما،ممنون از اطلاعات شما جهت آگاهي بنده و ديگران
    + شاهپور نوروزي 

    پيشينه ي کهن گاهشماري در ميان ترکان


    گاهشماري ترکي که از راه نوشته هاي ترکي اويغوري به جهان اسلام شناسانده شد ، از يادگارهاي ترکان باستان و دستاورد تلاش اين مردم تيز هوش در شناخت جهان و پديده هاي پيرامون خود بوده است.
    در گاهشماري بابلي هر سال دوازده ماه داشت. در گاهشماري ترکي هر دوازده سال ، يک چرخه و دوره (سيکل ) را پديد مي آورد. در ميان ترکان هر سالي از اين دوازده سال بنام يک حيوان نامگذاري شده بود.
    براي نمونه ، نخستين سال " سيچقان ييلي " (سيچان ايلي ، سال موش) بود که پس از گذشت دوازده سال ، دوباره سال ها از " سيچقان ييلي " آغاز مي شد. پس از آن نوبت " اؤد ييلي " (سال گاو بود. واژه ي " اؤد " (?d) در فرهنگ سنگلاخ به شکل " اؤي " آمده است.
    هر سال ترکي يک ويژگي برجسته نيز داشت .مثلا از آنجايي که گاو حيواني شاخزن مي باشد ، گفته مي شد که در سال گاو ( اؤد ييلي) جنگ و درگيري ها بسيار مي شود. چون جايگاه نهنگ دريا و اقيانوس است ، بنابراين ، در سال نهنگ " ناک ييلي " (ناققا ايلي ) باران فراوان مي بارد. همچنين گفته مي شد که در سال خوک " تُنکُز ييلي گ ( دونقوز ايلي ) برف و بوران و سرما بسيار مي شود.
    آيا اين دوازده حيوان ، نماينده دوازده بَرج از صُور فلکي شناخته شده در آسمان ترکستان بود؟
    آيا اين دوره ي دوازده ساله گاهشماري ترکي ، با جابجايي ميدان هاي بزرگ مغاطيسي سطح کره ي خورشيد و به دنبال آن پيدايش توفان هاي خورشيدي - که به جابجايي اين ميدان ها نزديک به دوازده سال بدرازا مي کشد و دگرگوني هاي گسترده اي را در آب و هواي کره ي زمين و نيز رفتار انسان ها را پديد مي آورد - پيوند داشت؟!
    گاهشماري ترکي ترکي در آينه ي تاريخ:
    با نگاهي گذرا به سنگنوشته هاي ترکي باستان که در کناره هاي رود يئني سئي و رود اورخون پيدا شده ، روشن مي شود که پيشينه ي گاهشماري ترکي به پيش از اسلام باز مي گردد. ما براي هرچه روشنتر شدن اين سخن ، چند نمونه را نشان دهيم:
    در سنگ نبشته اي به زبان ترکي باستان که در کناره ي رود اونگين (ongin) بدست آمده ، دو بار نام " لوي ييل " (lüy y?l) (سال اژدها) که برابر سال 73 ه.ق / 692 م. بوده بکار رفته است.
    چون واژه ي " لوي " از زبان چيني گرفته شده بود ، در برخي از شاخه هاي زبان ترکي کنار گذاشته شد. بطوريکه ، هزار سال پيش در کتاب ارزشمند " ديوان لغات الترک " محمود کاشغري ، ما بجاي واژه ي " لوي ييل " (سال اژدها ) ، واژه ي " ناک ييلي " (سال نهنگ ) را مي بينيم. واژه ي چيني " لوي " در فرهنگ سنگلاخ نيز آمده است.
    برخي از زبان شناسان در سطر دوازدهم سنگ نبشته ي اونگين واژه ي " لوي ييل " را " کوي ييل " (سال گوسفند ) که برابر سال 70 ه. / 689 م. بوده ، نيز خوانده اند. در کتاب ديوان لغات الترک بجاي واژه ي " کوي ييل " ، واژه ي " قوي ييلي " (قويون ايلي ) بکار رفته است.
    در سنگ نوشته ي " کول تکين " که در سال 114 ه. ق / 732 م. نوشته شده ، از "بارس ييل " (سال پلنگ ) ، " کوي ييل " ( سال گوسفند) و " بيچين ييل " (سال ميمون) براي نشاندادن تاريخ رويدادها استفاده شده است.
    گفتني است که ، در سنگ نبشته هاي " کولي چور " (سال 103ه. / 721 م.) و " تون يوکوک " (سال 91-97 ه. / 710-716م.) از نبردي سخت ميان اعراب مسلمان و ترکان (امپراتوري گؤک تورک) سخن رفته و گفته شده که در آن نبرد اعراب مسلمان شکست خورده و ناگزير به بازگشت شدند. ترکان سال ها با سربازان آموزش ديسده ي چيني درگير بوده و براي خود ، روش ويژه اي در جنگ داشتند که اعراب با آن شيوه ي جنگي ناآشنا بودند.
    در سال 751م. ترکان قارلوق ( خُلَّخ) با اعراب مسلمان همدست شده و نيروهاي چين را به سختي شکست دادند. بنابراين ، پيشينه ي گاهشماري در ميان ترکان به پيش از چيرگي مسلمانان بر سرزمين آنها مي رسد.
    در سنگ نبشته ي بيلگله خاقان به سال 116 ه.ق / 734 م. واژه هاي " ايت ييل " ( سال سگ ) و " لاغزين ييل " (سال خوک ) ديده مي شود. چون واژه ي " لاغزين " (خوک ) از زبان مغولي گرفته شده بود ، از زبان ترکي کنار گذاشته شد.
    هزار سال پيش در کتاب ديوان لغات الترک محمود کاشغري به جاي " لاغزين ييل " ، واژه ي " تُنکُز ييل " (تونقوز ايلي) را مي بينيم.
    در سنگ نبشته " مويون چور " به سال 139-140ه. / 757-756 م. از " تاکيغو ييل " (در کتاب ديوان لغات الترک " تخاقوي ييلي " سال مرغ) سخن رفته است.واژه ي " يونت " به معناي اسب نيز در اين سنگ نوشته بکار رفته است. با اين همه ، واژه ي " يوند ييلي " ( سال اسب ) را تنها در کتاب ديوان لغات الترک مي توان ديد.
    واژه ي " تابيشغان " (دووشان ، خرگوش ) در سنگ نبشته " تون يوکوک " به سال 91-97 ه. / 710-716 م. بکار رفته است. واژه ي " تابيشغات ييلي " ( سال خرگوش ) تنها در کتاب ديوان لغات الترک بکار رفته است.
    همچنين در سنگ نبشته اي از سده ي هشتم ميلادي واژه ي " ييلان ييل " (سال مار) بکار رفته است.
    نام سال هاي " اؤد ييلي " ( سال گاو ) و " سيچغان ييلي " (سال موش ) تنها در کتاب هزار ساله ي ديوان لغات الترک آمده است.
    ترتيب سالها در گاهشماري ترکي چنين است:
    موش بقر و پلنگ و خرگوش شمار
    زين چار چو بگذري نهنگ آيد مار
    و آنگاه به اسب و گوسفندست حساب
    حَمدونه و مرغ و سگ و خوک آخر کار
    پاسخ

    با درود استاد شاهپور نوروزي سپاس از مطالب زيبا و كامل شما ، اميدوارم اشخاص علاقمند استفاده و بهره لازمه را كسب كنند(با اجازه شما به مطالب قبلي شما اضافه خواهم كرد) بدرود

    سلام روزبخير آقاي ميربابايي

    تجربه اي كه من دارم از سالهاي حيواني اين بود در سال گوسفند و سال خروس مرگ و مير زياد بود از سر هر كوچه اي كه رد ميشدم كلي پلاكارد سياه تسليت ميديدم نميدونم چه ربطي به اين حيوانات داره ولي اين گوسفند و خروس بينوا هم معمولا براي قرباني شدن انتخاب ميشوند

    پاسخ

    با درود،اميدوارم اين تجربه به زيباترين شكل ممكن تغيير يابد( براي استاد روانشناسي چون شما اين تغييرات نبايد چندان دشوار باشد)، بدرود

    سلام جناب مير بابايي

    کوچ از پارسيو تنهايي بلاگفا داشت کم کم اذيت ميکرد که باز لطف شما شامل حالم شد، خيلي خوشحال شدم از حضور گرمتون، ممنون و متشکر،

    با اجازه وبتونم لينک کردم

    پاسخ

    با درود،هر جايي كه به شما آرامش دهد، براي ما مقدس است و ما نيز در خدمتتان.ضمنآ بزرگواري فرموديدو موجب مباهات گرديد.بدرود