آیاخوب و بد یا زشت و زیبا وجود دارند؟

در چشم محققان چه زیبا و چه زشت = منزلگه عاشقان چه دوزخ چه بهشت

افلاطون در کتاب جمهوری ثابت کرده است که خوبی بهتر از بدی است. اما نکته در دسته بندی خوب و بد است.چه چیزی را خوب میدانید و چه چیزی را بد؟

القا بار کلمات تداعی کننده انباشت های ذهنی شما هستند و بدون اینکه بخواهید با شنیدن کلمه ای شرطی (بازتاب شرطی) میشوید.

مثلا وقتی میشنوید زیبا چه چیزی به نظرتان میرسد؟متضاد آن هم همینطور و همچنین خوب یا بد.

یک سری کلمات در تمام دنیا بعنوان صفت خوبی پذیرفته شده اند (مثل عشق - محبت - صداقت و...خلاصه کنم - پندار نیک - گفتار نیک - کردار نیک) و اصولا آنچه با فطرت آدمی و روح خداوندی(که در نهاد ماست) سازگاری داشته باشد خوب و بر خلاف آن بد است.

فکر میکنم تا ایجا با هم در تضاد نباشیم اما...

هر مملکتی - هر شهری- هر طایفه ای - هر قوم و هرمذهبی برای خود اصول و مبانی عقیدتی خاصی دارند ک بعضا با دیگر اقوام نه تنها سازگاری ندارد بلکه در تضاد هم هستند (اجازه بدهید برای ذهن دوستان جوانتر موضوع را با مثالی عینی تر کنیم)

بعنوان مثال در ایران هیچ دختری(یا خانواده دختر) بخود اجازه خواستگاری از پسری را نمیدهد{چون خیلی بد است} در حالیکه در هندوستان این امر بسیار بدیهی است.{پس آنجا بد نیست}.

یا پوشیدن دامن برای آقایان(خیلی جلف و بد است) در حالیکه در اسکاتلند همه آقایان میتوانند دامن بپوشند{پس بد نیست}

و یا پوشیدن شلوارک با تاب یا تی شرت برای مردان یا زنان در انظار عمومی{که اینجاخیلی بد است} در اروپا امری رایج تلقی میگردد{پس بد نیست}و همچنین در مواردی بسیار مهمتر(اجتماعی - سیاسی - مذهبی - اقتصادی و...) اختلاف نظر کاملا مشهود است. اما اینکه کدام گروه حق دارند و کدام گروه خیر باید از حق - خوبی - بدی - زشتی و زیبایی تعریفی قابل قبول برای همه ارائه گردد و گر نه فقط با فکر و دانسبه های محدود و بسته خود قضاوت کرده ایم..پس باید خوب یا بد را با توجه به فرهنگ - مذهب و جغرافیای هر نژاد جداگانه تعریف کرد.بزبان دیگر هر شخصی با آموزشی که از محیط خود کسب کرده و افکاری که بوی دیکته یا القا شده و با توجه به باورها و ارزش های نهادینه در ذهن وی خوب یا بد را تعریف میکند.

لذا آیا شایسته نیست در برخورد با افرادی که بسان دیگر می اندیشند و تراوش این اندیشه آنها را با ما متفاوت گردانیده همچو انسانهای والا و فرهیخته آنان را برتابیم و اصل احترام متقابل را رعایت کنیم؟ آیا همه باید مثل ما بیاندیشند؟آیا اندیشه ما مطلق است و امکان تقییر آن در فرداها وجود ندارد؟بنابراین آیا فکر میکنید خوب و بد یا زشت و زیبا وجود دارند؟ یا عرف و عادت و باور شخصی (متآثر از فرهنگ) است که بار مفهوم کلمات را آشکار میسازد؟

دوست عزیز با نگاهی دیگر ببین و ...